ДАДАЖОНИМ ХОТИРАЛАРИГА

Кўз ўнгимда тирик юрибди отам,
Олмалар тўкилди, анорлар ёнди.
Ҳовлимиз кенгайди, тўлишди, кўркам,
Онамнинг ёш тўла кўзи қувонди.

Кўз ўнгимда кулиб турибди отам,
Катта дарвозадан кириб бораман.
Отамнинг қўллари меҳрибон бирам,
Дилимни дардлардан фориғ кўраман.

Кўз ўнгимда боғлар кезади отам,
Қалдирғоч ин қўяр яна айвонга...
Менинг соғинганим сезади отам,
Тушларимни айтгим келади тонгга.

Болам, бу боғ отамдан қолган,
Ҳар бир заррасида унинг иси бор.
Бу ҳовлида дилга осмонлар солган
Олис болаликнинг чақмоқ изи бор.

Отагинам ожиз бир боғбон эди,
Сўзлари меҳрли, қалби беғубор.
Меҳнатдан ўлмаган зўр инсон эди,
Боғи тўла олма, узум ва анор.

Болам, бобонг энди қайтиб келмайди,
Қайтмайди болалик, ёшлик навоси.
Ҳеч кимнинг қалбига армон тўлмайди
Йўлларида балқса ота дуоси!